جمله معروفی هست که میگه: (( جایی که ارزش ها عوض شوند، عوضی ها با ارزش می شوند)).
درست مثل کشور و جامعه ما که ارزش ها عوض شدند یا بهتر بگم برعکس شدند.
یکی از این ارزشهای برعکس شده، غذا خوردنه.
الان در شرایطی هستیم که اکثریت مردم، خوردن غذاهای رنگارنگ و متنوع و لاکچری رو خیلی ارزش و کلاس می دونند. هر روز می بینیم دوستان و آشنایان وقتی به رستوران یا کافی شاپی میرن از غذاشون عکس می گیرن و با افتخار در اینستاگرام می ذارن.
این نشون میده اکثریت جامعه مون، خوردن غذا در فست فودها و رستوران های بیرون رو خیلی ارزش می دونن و با نشون دادن اون برای خودشون کلاس می ذارن.
این باور خیلی اشتباهیه. اینکه غذاهای متنوع و جدید و گرون بخوری اصلا و ابدا هنری نیست.
بلکه هنر واقعی اینه که بتونی غذا نخوری! بتونی رژیم بگیری! بتونی وقتی کلی غذای رنگانگ جلوته، وسوسه نشی و نخوری!
هنر اینه که بتونی با تلاش و زحمت، تناسب اندامت رو حفظ کنی و وزنت رو کنترل کنی. نه اینکه اجازه بدی غذا وزنت رو کنترل کنه.
به نظر من اینکه مثلا دختر پسرا گروهی میرن یه کافی شاپ و فست فود و عکس می گیرن هر کدوم هم کلی چربی و اضافه وزن دارن افتخاری نداره.
افتخار رو اون کسی داره که کم و سالم می خوره، ورزش می کنه و تناسب اندام داره.
خوردن که کاری نداره. چیزی که سخته مقاومت کردن در برابر وسوسه و نخوردنه!
به شخصه خودم اخیرا دارم روی این مسئله کار می کنم و تا حدی هم موفق بودم. برای مثال شام دیگه نمی خورم یا برنج هم حذف کردم. البته این مقاومتم تا وقتی وجود داره که خونه باشم. ولی وقتی بیرون هستم متاسفانه نمی تونم کاملا مقاومت کنم.
در مجموع از روند فعلیم راضی هستم و می دونم که هیچ تغییری ناگهانی ایجاد نمیشه بلکه تدریجی و با تمرین حاصل میشه.
امیدوارم من هم در زمره کسانی قرار بگیرم که به راحتی می تونن در برابر وسوسه های خوراکی مقاومت کنند نه در زمره کسانی که خوردن رو هنر می دونن.