هنوز باورم نمیشه. ساعت 12 شبه. خوابیده بودم و از توی تختم با گوشی ناگهان اسامی برندگان جشنواره فیلم فجر 36 رو دیدم. با نهایت شوک و حال بد از جام پریدم که این پست رو بنویسم.
این 6 امین جشنواره فجره که به طور کامل دنبالش کردم و فیلمها رو در حین جشنواره تماشا کردم. 5-6 جشنواره اسکار هم دیدم. در بین تمام اینها، این جشنواره بی عدالت ترین و شایسته ستیز ترین جشنواره ای بوده که در تمام عمرم دیدم.
من امسال موفق شدم فیلمهای مهم جشنواره رو اکثرا دیدم. از نظرم بهترین فیلم و فیلنامه و کارگردانی متعلق به فیلم مغزهای کوچک زنگ زده بود. این یکی از بهترین فیلمهای ایرانی چند سال اخیر بود که دیدم.
فیلم حاتمی کیا با نام “به وقت شام” یه فیلم خیلی معمولی با فیلمنامه ناقص بود که فقط جلوه های ویژه قشنگ داشت. این فیلم راجب مدافعین حرم بود که از نیروهای نظامی ایرانی ها در سوریه حمایت می کرد.
فیلم “تنگه ابوغریب” یک فیلم بسیار کلیشه ای و تکراری بود. دقیقتر بخوام بگم یه فیلم هندی بود. این فیلم هم راجب دفاع مقدس بود.
فیلم عالی “مغزهای کوچ زنگ زده” که توسط بخش خصوصی ساخته شده هیییچ جایزه ای نگرفت! عوضش دو فیلم متوسط “به وقت شام” و “تنگه ابوغریب” که کاملا نفع حکومت بودند و هر دو تماما توسط بودجه دولتی ساخته شدند جوایز رو درو کردند !!!!
بی عدالتی و تبعیض چقدر ممکنه آشکار باشه؟؟؟؟
ذره ای شرم و حیا توی جشنواره امسال نبود. حتی 1% هم حفظ ظاهر نکردند.
از جای جای این کشور بوی تعفن و ناشایسته سالاری و بی عدالتی میاد.
همه عمرم از این کشور متنفر بودم امشب دو چندان شد و مطمئن تر شدم که این سرزمین نجس جای زندگی شرافت مندانه نیست.
به جز فیلم نامه نوید محمد زاده برای اولین بار عالی بود.فرهاد اصلانی مث همیشه عالی بود.و حتی نقش مکمل زن هم حق فیلم مغزها بود.
داورا بیشتر میخوان همه خوشحال برن بیرون.اسکار پارسال هر چی جایزه بود دادن به لالالند اصلا هم نگران نبودن به کسی بر بخوره…امسال باید اکثر جوایز رو میدادن به مغزها