روسری قرمز به همراه کت و شلوار/دامن خانومها. این روسری قرمزه عین نجاست و نماد حرامزادگی و خیانته.
داشتم قسمت 11 سریال شهرزاد و می دیدم یادم انداخت این مطلبو بنویسم.
به نوعی علامت و حکم افتخار دخترهای چپی بوده. توده ای ها، مجاهدین خلق و احتمالا هم فدائیان خلق. یک عده پا پتی و خائن به کشور قبل از انقلاب. عده ای انسان متعصب و کاملا خودفروخته و خالی از قدرت تفکر خودشون که صرفا استدال هاشون خوراک فکری داشتند. فیلم سیانور هم ساخته امسال ، امثال این افراد رو به خوبی نشون میده که تا جایی تعصب داشتند بعد از ماموریت شون سیانور می خوردند و خودکشی.
در جای جای تاریخ معاصر کشورمون این چپی ها به همراه روسری های قرمز شون و مردان شون با سبیل استالینی به سرنوشت کشورمون خیانت کردند.
چه از زمان کودتای دکتر مصدق در سال 1332، چه بعد از اون واقعه و سالهای قبل از انقلاب، چه در خود انقلاب و چه بعد از انقلاب.
عامه روسری قرمزها، افرادی نوجوان کم سن و سال که توسط تئوریسینهای چپی تغذیه فکری می شدند، و افراد بسیار از قشر ضعیف و فقیر و احتمالا کم سواد بودند. عده ای که اساس کارشون اینه که انسانها رو (چه خودشون رو چه غیر از خودشون رو) فقط به چشم ابزار و وسیله نگاه می کنند و فردیت و انسان براشون هیچ ارزشی نداره.
از روسری قرمز، این نماد خیانت و حرامزادگی در تاریخ کشورمون متنفریم …