مسئله اسکار گرفتن لئوناردو دیکاپریو

خب بی شک لئوناردو دیکاپریو یکی از معروف ترین، محبوب ترین و با استعدادترین هنرپیشه های دهه اخیره.

پیش از این 6 بار نامزد اسکار شده بود که هیچ کدوم رو برنده نشده بود. در ایران هم بسیار طرفدار داره به خصوص نسل نوجوان و جوان عاشقشن. به واسط ظاهر خوش تیپ و معصومش. بسیار هم پرکار هست و فیلمهای عظیم بازی می کنه و در سالهای اخیر واقعا پایه ثابت نامزدی های اسکار بوده.

خیلی فضای اینترنت از چندین سال قبل میدیدم که همه گلگی می کنند از اینکه دیکاپریو هر سال داره حقش خورده میشه و بهش اسکار نمیدن.

تردیدی نیست که این معترضین که حرفشون این بود چرا دیکاپریو اسکار نمیگیره ، یک عده عوام هستند که از سطح و فنون بازیگری بی اطلاعند و صرفا به ظاهر بازیگر و اشک ریختنش توجه می کنند.

من فیلمهای قبلی دیکاپریو رو وارد بحثشون نمیشم. از فیلم گرگ وال استریت شروع می کنم در اسکار 2014. که برنده اسکار متیو مک کانهی شد برای فیلم باشگاه خریداران دالاس.

که همه مردم و اینترنت کشورمون معترض بودند حق دیکاپریو بوده بلاخره بعد از چند سال نامزدی و زیاد حل مک کانهی نبوده.

بر حسب اتفاق در فیلم گرگ وال استریت، مک کانهی هم برای 10 دقیقه بازی می کنه.

در اینکه دیکاپریو در گرگ وال استریت خیلی خوب و عالی بود هیچ شکی نیست. اما بازی مک کانهی نادر و شاهکار بود و یک سر و گردن از دیکاپریو بالاتر بود. در همین فیلم گرگ وال استریت در 10 دقیقه ای که مک کانهی جلوی دیکاپریو بود، در همین 10 دقیقه هم بسیار عالی تر و فاخر تر از دیکاپریو بازی کرد. باشگاه خریداران دالاس هم همین طور، حتی سریالش True Detective هم همین طور اصلا بی نظیر بازی می کنه. پس قطعا سال 2014 حق خود مک کانهی بود.

اما اسکار امسال 2016. امسال واقعا باز حق دیکاپریو بود. نه ب خاطر اینکه بازیش از بازی های قبلش بهتر بودند. اتفاقا بازی دیکاپریو در چند سال اخیرش کاملا خوب و یک سطح بوده. به خاطر اینکه رقیب شاهکاری امسال نداشت. نامزدهای امسال بهترین بازیگر مرد، همه خوب و معمولی بودند و هیچ کس شاهکار و کم نظیر نبود (مثل 2014 مک کانهی در فیلم باشگاه خریداران دالاس) فلذا در این شرایط واقعا بازی دیکاپریو نفر اول بود چون رقیب بهتری نبود.  و حقش بود که برنده بشه.

اما لحظه برنده شدن دیکاپریو در مراسم اسکار

دو تا بحث بی نظیر داره:

1- لحظه ای اسمشو می خونن و بالا سکو میره. چقدر زیباست تمام تماشگرها خودشون بلند میشن و می ایستند و برای لحظات طولانی تشویق می کنن. چیزی برای هیچ برنده دیگری رخ نداده بود و ندیده بودم. همه به خاطر اینکه بلاخره دیکاپریو به حقش رسید تشویقش می کنن.

2- اما نکته جالب دیگه عکس العمل چشمگیر دیکاپریو هست. ما انتظار داشتیم که بیاد گریه کنه و بگه بلاخره به حقم رسیدم، حق من رو این سالها خورده بودند، و از فلان افراد ممنونم و … (عین کار اکبر عبدی که جایزه سیمرغ فجر رو برد، از اینجا هم فرق فرهنگی و فقر فرهنگی بین ایران و آمریکا رو میشه دید). اما این مرد انقدر بزرگه و ظرفیت داره میاد راجب خود فیلم حرف میزنه و بعد راجب محیط زیست و طبیعت صحبت می کنه. اصلا خودشو گم نمی کنه، اصلا غرور نمی گیره، اصلا احساساتی نمیشه.

واقعا در این صحنه به شخصیت و انسانیت دیکاپریو هم باور اوردم.

امیدوارم مبارکش باشه این اسکار و موفق باشه و همچنان شاهد فیلمهای خوب ازش باشیم…