دسته: فیلم و سینما

یک سریال عالی و جذاب، سریال One Tree Hill. بلاخره بعد از مدتها یک سریالی رو شروع کردم که به شدت تحت تاثیرم قرار داد. تازه فصل اول سریال One Tree Hill رو تموم کردم. همون سریالی بود که مدتها دنبالش می گشتم و تشنه اش بودم. اگر می خواید

در این پست سریال Limitless محصول 2015 رو نقد می کنم. خب این سریال بر اساس فیلمی با همین عنوان یعنی Limitless محصول 2011 با بازی بردلی کوپر ساخته شده. داستان سریال، به نوعی اداامه فیلم سینماییش هست (چند سال بعد از اتفاقات در فیلم سینمایی). داستان سریال هم درباره

امروز فیلم سیانور ساخته بهروز شعیبی رو برای بار دوم دیدم که به شدت تحت تاثیر هستم الان. بار اول 2-3 سال قبل در سینما دیدم که اونجا هم خیلی خوشم اومد؛ امروز در منزل برای بار دوم تماشاش کردم که بینهایت تحت تاثیرش قرار گرفتم. بی شک در این

خب یکی از ستاره های نوظهور این سالهای هالیوود بی شک کسی نیست جز جنیفر لارنس (Jennifer Lawrence) که یکی از بازیگران خیلی مورد علاقه خودم هم هست. جنیفر لارنس اصلا زیبایی خاصی نداره، و قیافش خیلی متوسط و حتی پسرونه هست. اصلا عشوه های زنانه و دخترونه نداره و

خب از سالها قبل یکی از کارگردانان محبوب من مایکل مان (Michael Mann) بوده و هست. خب اولین دلیل اینکه من به آقای مایکل مان علاقه دارم کاملا مشخص و آشکاره. بهترین فیلم تمام زندگیم یعنی فیلم Heat ساخته ایشون محصول 1995 هستش. به نظر من مایکل مان، یک حماسی

با اطمینان میگم در سینمای امروز کشورمون بازیگری سخیف تر، مبتذل تر، فیلم فارسی تر، بی هنر تر، ضد هنرتر، نجس تر، و فاجعه تر از بهنوش بختیاری نداریم. چند روز پیش توی آگهی های سینما، تریلر فیلم “پا تو کفش من نکن” رو دیدم که بهنوش بختیاری در اون