دوستت داریم رودی فولر

این پست را در تقدیر از رودی فولر (Rudi Völler) پیشکسوت فوتبال آلمان و یکی از شخصیت های مورد علاقه خودم می نویسم.

همیشه گفتم، من آدم مرده پرستی نیستم که وقتی افراد محبوب مردند ازشون یاد کنم. باید تا وقتی زنده هستند به یادشون باشیم. قانون من اینه: اگر به یاد کسی در دوران زندگی اش نبودی، حق نداری وقتی مرد ازش یاد کنی.

این پست رو هم مدتها بود قصد داشتم بنویسم . از سالیان قبل رودی فولر یکی از شخصیتهای مورد علاقه من بود و هنوز ادامه داره.

رودی فولر رو من تقریبا از جام جهانی 2002 شناختم که سرمربی تیم ملی آلمان بود و تا یورو 2004 هم ادامه داشت. و از دوران بازیگری فولر رو (در دهه 80 و 90 میلادی) به خاطر ندارم.

در این پست هم فقط به عرصه ملی رودی فولر می پردازم و به فعالیتهای باشگاهیش کاری ندارم.

دوران بازیگری

خب من از دوران بازیگری رودی فولر هیچ چیز به یاد ندارم چون اکثر دورانش را اصلا به دنیا نیامده بودم.

رودی فولر یک مهاجم شش دانگ بود که در نوک حمله بازی می کرد.

رودی فولر بیشتر به خاطر جام جهانی 1990 معروف است که با تیم ملی آلمان غربی قهرمان به سرمربی گری فرانتس بکن بائر شد. به همراه بازیکنان دیگری مثل یورگن کلینزمن و لوتار ماتئوس و آندریاس برمه و توماس هاسلر.

 

 

رودی فولر از سال 1982 کارش رو در تیم ملی آلمان غربی شروع کرد و در جام های جهانی 86 و 90 و 94 مهاجم فیکس تیم بود. و در پایان جام جهانی 94 از تیم ملی خداحافظی کرد.

در جام جهانی 1990 و 1994، رودی فولر با یورگن کلینزمن زوج خط حمله آتشین آلمان غربی و بعدا آلمان بودند.

اکثر عکسهایی که از رودی فولر وجود داره و من بهشون علاقه دارم هم متعلق به همین جام 1990 هستند.

خب یادم میاد در سالهای بین 2001 تا 2004 که تیم آلمان حمله خیلی ضعیفی داشت و رودی فولر سرمربی تیم بود، عمو اکبرم گفت، ((رودی فولر خودش یه زمانی بهترین مهاجم بود اون وقت آلمان الان انقدر در خط حمله ضعیفه)).

 

 

دوران سرمربی گری

بعد از حضور بسیار ضعیف آلمان در بازی های یورو 2000، رودی فولر به عنوان سرمربی آلمان منصوب شد.

اون سالها، تیم آلمان در ضعیف ترین سطح خودش بود. بعد از جام جهانی 98 که در اون هم آلمان ضعیف بود، بسیاری از بازیکنان معروف آلمان که سن شون بالا رفته بود از تیم خداحافظی کردند و جوانهای قابلی هم برای جایگزینی وجود نداشت.

همیشه نظرم این بود: “رودی فولر بدشانس ترین سرمربی تاریخ آلمان بود”.

چون علی رغم این که خودش بهترین مهاجم و بازیکن بود، سرمربی یکی از فقیرترین تیم های آلمان شده بود. واقعا در حدفاصل 2000 تا 2004 تیم آلمان خیلی بدون مهره بود به خصوص در خط حمله.

در جام جهانی 2002 آلمان در جام دوم شد و در فینال به برزیل باخت. در اون روزها آلمان فقط دو مهره داشت: الیور کان (دروازه بان) و میشائیل بالاک. که بالاک در فینال حضور نداشت (چون 2 کارت زردگرفته بود در بازی قبل) و همین هم یکی از دلایل باخت به برزیل شد.

 

 

اعتراف می کنم که در اون جام آلمان واقعا حقش نبود تا فینال بره. و فقط و فقط به خاطر بی نظیر بودن الیور کان انقدر موفق شدند تا فینال برن. در اون جام الیور کان بهترین بازیکن شد که در طول تاریخ اولین و تنها بار بوده که یک دروازه بان بهترین بازیکن جام جهانی شده.

در بازی های یورو 2004 هم که آلمان نتایج بسیار بسیار ضعیفی گرفت، رودی فولر از سمتش استعفا داد.

فولر در نتایج ضعیف آن روزها ابدا مقصر نبود، چون واقعا بازیکنان آلمان ضعیف و تیم بدون مهره بود.

 

کلام آخر

با اینکه خودم در سال 1990 میلادی به دنیا اومدم و جام 90 رو ندیدم اما همیشه عاشق جام 90 بودم احتمالا چون آلمان غربی در اون قهرمان شد. حتی عاشق لباس آلمان در جام 90 هستم.

عاشق زوج خط حمله رودی فولر و یورگن کلینزمن هستم که به عقده من آخرین خط حمله شش دانگ آلمان بود و بعد از اون آلمان دیگه هیچ وقت حمله عالی نداشت حتی امروز.

عاشقت هستیم رودی فولر؛ تو برای ما اسطوره و بزرگ ما هستی و به همیشه به گردن فوتبال آلمان حق خواهی داشت ای بزرگمرد.

کاملا می دونم در عرصه مربی گری بدشانس بودی و ابدا به حقت نرسیدی. هرچند تیم ضعیف آن سالهای آلمان را به زحمت در جام 2002 به فینال رسوندی و باعث آبروداری برای آلمان شدی.

همیشه در قلبم هستی …