این خانه از پایبست ویران است: کارت سوخت بنزین

کارت سوخت بنزین، سیستمی که تنها در کشور ایران وجود داشته و دارد کشوری با ذخایر عظیم نفت و دیگر سوخت های فصیلی. که امروز اعلام گردید پس از 10 سال منسوخ می شود.

پیش زمینه

سال 1386 و در دولت آقای احمدی نژاد و با تائید مجلس شورای اسلامی وقت، سیستم هوشمند بنزین سراسری کشور به روی کار آمد. از این پس هر دارنده خودرویی فقط با داشتن کارت سوخت که مقدار محدودی هم داشت می توانست بنزین بزند و تمام پمپ بنزینها مجهز به دستگاههای کارت خوان بنزین شدند.

اهداف این کار چه بود؟

هدف از کارتی کردن بنزین در کشورمان دو چیز بود: 1- کاهش مصرف بنزین در کشور. 2- جلوگیری از قاچاق بنزین به خارج از کشور.

هزینه این پروژه تا امروز چقدر بود؟

هزینه اولیه و راه اندازه این پروژه در سرتاسر کشور معادل 352 میلیارد تومان اعلام شد. ضمن اینکه در طول این 10 سال عمر سیستم حدود 50 میلیون کارت صادر شد که قیمت هر کارت به 10 هزار تومن از صاحب خودرو گرفته میشد. به طور کلی هزینه کل این پروژه تا امروز حدود 500 میلیارد تومان پای کشورمان آب خورده.

دردسرهای برای مردم چه بود؟

بارها پیش آمد (به خصوص اوایل راه اندازی این سیستم) که مالک خودرو پس از بنزین زدنش کارتش را جا گذاشته یا گم می کرد که با طی مراحل قانونی و هزینه های مجدد کارت دومش را باید می گیرفت ضمن اینکه مقدار سهمیه کارت قبلش توسط فرد یابنده به طور کامل مصرف شده بود (بخوانید دزدیده شده بود).

ضمن اینکه شاهد بودیم گاها سیستم ارتباطی پمپ بنزینی قطع میشد و دیگر مقدور نبود کارتها را بخواند و مردم باید به پمپ بنزین دیگری مراجعه می کردند.

به طور ایده آل و بهترین حالت هم، اتلاف وقت مردم در گذاشتن و کار کردن و خوندن کارت سوخت شان در دستگاه بود.

آیا این سیستم به اهدافش رسید؟

بر اساس آمارهای رسمی، مصرف سرانه هر خودرو پس از سهمیه بندی بنزین نه تنها کاهش پیدا نکرد بلکه افزایش قابل توجهی هم پیدا کرد. در سال 86 (پیش از کارتی شدن) مصرف روزانه کشور 64.5 میلیون لیتر بود که این میزان در زمان تک نرخی شدن به بیش از 69 میلیون لیتر رسید.

از طرف دیگر میزان بنزین قاچاق به خارج از کشور هم افزایش پیدا کرده است. بر اساس غیر رسمی رسانه ها در سال اول کارتی شدن قاچاق بنزین به خارج حدود 3 تا 5 میلیون لیتر تخمین زده می شود که این عدد در سال 94 به 8 میلیون لیتر رسید.

سخن آخر من

پس از 10 سال هیاهو و تشویش خبری و رسانه ای در کشور، 10 سال ذهن و وقت مردم را مخل کردن، صرف 500 میلیارد تومان برای این پروژه امروز برگشتیم به سر نقطه 10 سال قبل مان !!!

نخیر! به 10 سال قبلمان بازنگشتیم بلکه 500 میلیارد تومان هم (نرخ تورم هم حساب کنید که 500 میلیارد ده سل قبل امروز چه ارزشی داشت) از سرمایه های کشورمان به همراهش سوخت.

آیا این مدیریت کشوری باید باشد که تصمیمی به این بزرگی را می گیرند و 10 سال بعد با صرف هزینه های بسیار و اذیت مردم همان تصمیم را لغو کنند؟؟؟

از این دست نمونه ها در کشورمان فراوانند

و این خانه از پایبست ویران است …

منبع آمارهای استفاده شده: خبرآنلاین