داستان کارخانه ارج، نماد صنعت کشور ما

این پستم از اون پستهای واقعیت تلخی هست که می فهمیم در چه کشور تاریک و با مدیریتی کثیف زندگی می کنیم.

در زمان حکومت پهلوی که دوران صنعتی شدن کشورمون بود، کارخانه های صنعتی و تولیدی بی شماری تاسیس شدند که در حد خاورمیانه و آسیا حرف برای گفتن داشتند. نمونه بارزش خودروی پیکان بود که در سال 48 همزمان با تاسیس خودروی دوو در کره جنوبی بود که کیفیت پیکان ما از دووی کره جنوبی چه بسی بهتر بود. پس در آن برهه صنعت خودروسازی ما هم پای خودروسازی کره جنوبی بود. که امروز ما کجا و اونها کجا …

اما در پیش از انقلاب صنایع اکثرا به نسبت خیلی زیاد خصوصی بودند. یعنی یا سهامی عام بودند و یا متعلق به تاسیس کننده و کارکنانشان بودند. به محض انقلاب 57، انقلابیون تازه از راه رسیده تصمیم مهمی رو برای صنعت کشورمون می گیرن. دولتی کردن تمام صنایع و کارخانه های کشور !!!

یعنی اقتصاد و صنعت کشورمون که خصوصی و اقتصاد باز بود رو تبدیل شد به اقتصادی کمونیستی و سوسیالیستی. امروز این همه می شنویم اقتصاد باید خصوصی سازی و خصوصی سازی بشه، ما پیش از انقلاب همین طور خصوصی بودیم، الان بعد از 36 سال آزمون و خطا قراره برگردیم به اون زمان !!!

اما بپردازیم به کارخانه ارج. که قدیمی ترین کارخانه صنعتی کشورمون بوده ، و مثال مشت نشانه خروار است براش صدق می کنه یعنی این سرگذشت این کارخانه عینا همان سرگذشت صنعت کشورمان هست.

کارخانه ارج بزرگترین کارخانه لوازم خانگی کشورمون بود که به خصوص نسل دهه 60 ای ها و قدیمی تر ها به خوبی محصولاتش رو می شناختند. کولرهاش خیلی معروف بود و در پشت بام خانه همون یکی از کولرهای ارج وجود داشت. این کارخانه در سال 1316 (80 سال قبل) به عنوان یک کارگاه توسط 8 کارگر تاسیس شد که در سال 1348 به کارخانه ای مدرن و با تکنیک های روز تبدیل شد و در سال 1352 به شرکت سهامی عام در آمد و قسمتی از سهامش به کارکنانش واگذار شد. اما در 1357 با ملی شدن کارخانجات، بخشی از سهامش به سازمان صنایع ملی ایران و بخشی دیگرش هم به بانک ملی واگذار شد.

وضعیت این کارخانه در سالهای اخیر به قدری بحرانی و نزولی بود که دیروز خبر تعطیلی این کارخانه بزرگ در رسانه مثل بمبی ترکید. یکی از مدیران این کارخانه می گوید : ((کارخانه ارج که تا 6 سال قبل قریب به 2 هزار و 600 هزار کارمند مستقیم داشته امروز تنها 60 کارمند آن هم در بخش اداری اش دارد)).

کارشناسان دلایل تعطیلی این کارخانه را دو دلیل می دانند:

به روز نشدن ماشین آلات و دستگاههای کارخانه؛ و انتصاب مدیران دولتی.

منبع خبر و توضیحات دقیقتر: خبرگزاری تسنیم

همچنین بهادر احرامیان عضو هیئت نمایندگان اتاق تهران و مدیرعامل فولاد یزد در این خصوص اخیرا گفته: ((اگر غیر از این می شد باید تعجب می کردیم، کارخانه هایی معظم و بزرگی مانند ارج که از سوی بخش خصوصی راه اندازی شد و بعد از انقلاب دولتی شدند تقریبا همگی چنین سرنوشتی را پیدا کرده اند و سال های سال است که تعطیل شده اند و فقط ارج آخرین آن هاست که به این سرنوشت دچار شده و ما شاهدش هستیم. از زمانی که این کارخانه ها دولتی شدند دیگر نتوانستند همچون قبل که توسط بخش خصوصی واقعی کار می کردند و راه اندازی شدند مدیریت و اداره شوند و بهره وری آن ها به شدت افت کرد و همین شد که هر روز رو به افول رفتند و در نهایت تعطیل و ورشکسته شدند و اگر چیزی از آن ها هم باقی مانده همچون مرده ای هستند که تنها ظاهر یک شرکت و کارخانه را دارند و دیگر از تولید در آن ها خبری نیست. در صورتی که اگر این واحدها در دست بخش خصوصی واقعی باقی می ماند الان می توانستیم شاهد حضور شرکت های بالنده با چندین دهه تولید و برند باشیم.)) منبع 

رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی “محمد طحان پور” در این خصوص می گوید:

((حدود سه سال است که این کارخانه تعطیل است و در این اواخر برای دیگران تولید می کرد و برند ارج در بازار وجود نداشت. کارخانه هایی که در اختیار بانک است این مشکل را دارند و کارخانه ارج باید به بخش خصوصی واگذار می شد نه به خصولتی. کارخانه ای که مدیر آن در 20 سال پیش 120 میلیون تومان اختلاس و کارخانه را فلج کرد توان رقابت با بازار را ندارد. کارخانه های مشابه کارخانه ارج اکنون سالانه 70 هزار کولر تولید می کنند اما کارخانه ارج فقط 5 هزار کولر تولید می کند. کارخانه ارج اکنون با ظرفیت کمتر از 40 درصد کار می کنند و این سرنوشت بیش از 70 درصد شرکت هایی است که در اختیار بانک ملی بوده اما واگذار شده است))

همچنین کامنتهای کاربران سایت تسنیم هم که برای این خبر گذاشتند جالبه که برخیش رو گلچین کردم:

سعید: واقعاافسوس وتاسف برای مسئولین دلسوزکه نتوانستندیک واحدتولیدی نامی وعظیم راسرپانگهدارندبعدادعامیکنیم تحریمهاکاغذپاره هست ومامی توانیم دنیارامدیریت بکنیم

علی1: اقایون هنوز نمی دونن که وقتی سیستم ساخت نباشه چیزی هم وجود نداره شما وقتی نمی دونی برای ساخت یک پیچ گوشتی چه لوازمی نیاز داره نباید حرف بزنی از تکنولوژی تمام سیستم هایی که داخل ایران هست یا امریکایی و یا ایتالیایی و المانی هستن که اونم مال خدا سال پیشه

یاس: خدا لعنت کنه کسانی رو که صنعت کشور رو با بی کفایتی به مرز نابودی کشوندند.خدا ریشه شونو خشک کنه.

Pouya: شاهرگ مرگ کارخانجات در سال ۵۷ و با ملی شدن کارخانجات زده شد عزیزان من ……

Naqadeh kurdestan: فقط میتونم گریه کنم به حال این برندی که از سامسونگ هم قدیمیتر بود و اینم فراموش میشه با یه خبر بد دیگه…….

اسماعیل: سلام ِاز ماست که برماست. لطفا منطقی باشیم .ایا رئیس جمهور دوست داره کارخانه ای تعطیل بشه .نخبر این نتیجه سیاست صنعتی دهه ۶۰ . وقتی شرکتهای مهم صنعتی رو دولتی کردیم و سپردیم به مدیران دولتی باید منتظر همچین روزی می بودیم .باید از اقای ارجمندی پرسید که چرا ارج به این روز افتاد .باید قبول کنیم شرکتهای صنعتی با مدیران دولتی بدون تخصص همین میشه. وقتی محصولات با نیاز مردم و پیشرفت تکنولوژی هماهنگ نباشه نتیجش همین میشه .