توی پست قبلی نقد فیلم Safe Haven رو نوشتم.
سکانس آخر فیلم که نامه همسر فوت شده به کیتی خونده میشه.
داغون می کنه این صحنه. تک تک کلمات و جملات نامه عالی و بدون نقص و سر جای خودشون هستند.
نهایت عشق رو میشه در این نامه دید. که یک همسر و یک مادر (جو) زمانی که در حال مرگ هست (سرطان گرفته) چقدر فداکار و دانا هست که با این واقعیت کنار میاد که خانواده من بعد از مرگ من قطعا به یه زن دیگه نیاز دارند. حتی زمانی که روح هست بسیار تلاش می کنه کیتی با همسر خودش الکس که الان مجرد شده کانکت بشن و بهم علاقه مند بشن. چقدر یه انسان باید فداکار و عاشق باشه که چنین کاری رو بکنه. خانوادش رو به یه نفر دیگه می سپره
سکانس پایانی بی نظیره. زمانی که جو در نامه از کیتی می خواد مراقب بچه ها و همسرش باشه. همسرش رو عاشق و جوان نگه داره و از خانوادش مراقبت کنه، اونها رو بخندونه، بغل کنه و …
در کل نهایت عشق رو میشه در متن این نامه با عمق وجودتون حس کنید. به خصوص با موسیقی عالی و مناسب همراه شده و باز به خصوص تر بازی و حرکات صورت جو (چهره نگران و مضطربش زمان آتش سوزی خانه و افتادن دختر).
مرسی از همه بازیگرا و سازندگان این سکانس آخر